Bemoedigende Bries: “Een geopend hart, gevuld met Gods vrede”

30 okt. 2024

De afgelopen tijd hoor ik veel mensen zeggen dat ze in hun hart en denken vaak angst voor de toekomst hebben. Dit komt vooral door alles wat ze op tv zien en doormiddel van het internet meekrijgen over wat zich allemaal in de wereld afspeelt. Oudere mensen hebben die angst vooral voor hun kinderen en kleinkinderen.
Met dit in mijn achterhoofd las ik een Psalm van David, waardoor ik geïnspireerd werd om deze bemoedigende bries te schrijven om iedereen die deze onrust of andere strijd in zijn leven kent mee te bemoedigen.

Psalm 62 is een psalm die David schreef toen hij in zijn leven met veel tegenstand te maken had. Voordat David deze tegenstand beschrijft, maakt hij eerst duidelijk dat hij bij God de Vader rust voor zijn ziel vindt. Hij beschrijft dat hij door zijn verbondenheid met God de Vader nooit ten val zal komen. Dan vertelt David dat hij met tegenstand te maken heeft. Hij vraagt zijn vijanden hoelang zij nog van plan zijn om hem lastig te vallen. Door deze aanvallen voelde David zich als een muur die door constante druk omver dreigt te vallen. Dit was ook precies het doel van zijn vijanden. Zij wilden er namelijk voor zorgen dat zijn roeping als Koning van Israël ontnomen zou worden. Maar David weet dat hij dit gevoel niet tot de leidraad van zijn leven moet maken. Hij weet dat, welke impact deze aanvallen van zijn vijanden ook hebben, ze zijn gedoemd te mislukken zolang hij op God vertrouwt. Daarom zegt David het volgende tot zijn ziel.

Psalm 62:6-9 Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem blijf ik alles verwachten. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, ik zal niet wankelen. Bij God is mijn redding en eer, mijn machtige rots, mijn schuilplaats is God. Vertrouw op hem, mijn volk, te allen tijde, open voor hem uw hart.

David vermaant zichzelf om rustig te blijven, omdat hij weet dat God hem trouw zal blijven. Hoe hij zich ook voelt, hij zal niet wankelen, omdat God de Vader zijn sterke rots en schuilplaats is. Door deze houding zal hij elke dag gericht blijven op Gods actieve aanwezigheid in zijn leven. Hij zal vol vertrouwen blijven wachten op dat wat God voor hem gaat doen, in het vertrouwen dat wat Hij ook doet, dat altijd goed is.
Maar hiervoor moet hij zich alleen op God richten en zich niet met de intimidatie van zijn vijanden bezighouden. Want door in zijn leven alles alleen maar van God te verwachten en alleen maar op Zijn hart gericht te zijn, legt hij de intimidatie van zijn vijanden het zwijgen op. Hij voorkomt zo ook dat in zijn hart twijfel over God de Vader tot leven komt.

Omdat David de kracht van deze levenshouding kent moedigt hij het Joodse volk aan om God de Vader altijd in hun dagelijks leven te blijven zoeken. Om hun hart voor Hem te openen en alles waarmee zij zich in hun leven bezighouden voor God neer te leggen. Hierdoor kan God zich met hun dagelijks leven verbinden en voor hen de schuilplaats zijn waarin zij schuilen.
Deze aanmoediging van David geldt voor ons vandaag de dag ook. Met elke angst en onzekerheid die in ons hart leeft mogen wij naar God de Vader gaan en deze voor Hem neerleggen. Want als wij dit doen, dan kan Gods liefde en goedheid zijn werk in ons leven doen. Wat Gods liefde en goedheid dan doen, wordt op een prachtig manier door Paulus beschreven.

Filippenzen 4:6-7 Weest in niets bezorgd, maar laat in alles, door gebed en smeking met dankzegging, uw verlangens bekend worden bij God. En de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaren in Christus Jezus.

Toen Paulus dit schreef, zat hij in de gevangenis en had hij genoeg reden om bezorgd te zijn. Toch roept juist hij de Filippenzen op om in hun leven om niets bezorgd te zijn maar bij alles op God gericht te zijn, door het met Hem te delen. Bij God betekent ‘alles’ echt ‘alles’. Er is niets waar we ons zorgen over moeten maken, maar als we dat wel doen hoeven we dat voor Hem niet achter te houden. God weet dat we deze aanmoediging nodig hebben omdat we ons snel zorgen maken. We hebben de neiging naar de omstandigheden in de wereld te kijken zonder Hem daarbij te betrekken. De kans is groot dat deze omstandigheden in ons hart dan al sneller groter dan God worden. Daarom moeten we altijd op God gericht blijven door alles wat ons bezig houdt in gebed bij Hem te brengen.

Dat is natuurlijk niet omdat Hij niet zou weten wat zich in ons leven afspeelt, maar David moedig ons hiertoe aan, opdat wij daardoor van onze zorgen bevrijd zouden worden. Je bent door genade verbonden met Gód de Almachtige, die niet in verwarring wordt gebracht door wat er in de wereld gebeurt. Geen enkele gebeurtenis in ons leven kan Zijn grootheid aan het wankelen brengen. Wanneer wij vanuit dit geloof leven, zullen wij de vrede ontvangen die ons verstand ver te boven gaat. Er staat heel duidelijk dat niet onze eigen harten deze vrede voor ons beheren. De vrede die wij van God ontvangen is namelijk een vrede die wij zelf niet kunnen creëren Deze vrede komt van God en deze schenkt Hij ons zodat het ons leven zal bewaren.

Het Grieks woord dat hier met ‘bewaren’ vertaald wordt, betekent ook ‘bewaken en beschermen’. Dit woord wordt vaak in een militaire context gebruikt, omdat men hiermee een groep soldaten beschreef die met elkaar de poort van de stad bewaakten tegen vijandige aanvallen of indringers. Met dit woord beschrijft Paulus de Vrede van God, die wij ontvangen als wij ons hart voor Hem openen. Het is als een wapen waarmee wij ons hart en onze gedachten beschermen tegen de invloed die het kwaad op ons leven wil hebben. Het kwaad wil voorkomen dat wij gaan leven als volwassen kinderen van God de Vader en daadkrachtige dienaren van Koning Jezus. We mogen deze vrede in Christus ontvangen. Paulus zegt bewust dat we de garantie hebben dat deze vrede ons toekomt en onderdeel van ons dagelijks leven hoort te zijn. Dit recht is ons geschonken door ons geloof in het offer van Jezus Christus. Zijn overwinning op het kwaad is de basis van de hemelse vrede, waaruit Gods Geest ons dagelijks leven wil vormgeven.