Hoe God ons werk leidt

Onze meeste trainingen worden 1 keer in de 2 weken gegeven. We sturen de cursisten tussendoor altijd een bemoediging, om de cursisten aan te moedigen en te inspireren. Voor de inhoud van deze bemoediging luisteren we altijd opnieuw naar God wat hij dit jaar tot deze groep mensen wil zeggen. Soms is dit een zoektocht die best wat tijd vraagt, maar in de eind enquête horen we vaak dat de mensen erg door deze bemoedigen bemoedigd werden. Ook voor de training Gefundeerd Leven schreef Rombert weer een bemoediging:

“Ik nam de tijd om te luisteren wat God tot deze groep wilde zeggen. Maar dit keer kreeg ik maar moeilijk iets op papier. Toen ik uiteindelijk iets had staan en dit bijna af was kreeg ik het idee dat God zei: Spreek over mijn goede Geest (Ps 143: 10). Hierdoor besloot ik alles weg te doen en dit te volgen. Pas na de training hoorde ik wat het gevolg hiervan is geweest.”

 

Getuigenis Riët

“Mijn naam is Riët en een paar weken geleden heb ik de volwassendoop ontvangen. Hoe ik daartoe gekomen ben? Dat is een lange weg geweest.

Ik ben opgegroeid in een gelovig gezin en ging naar christelijke scholen. We gingen 2x per zondag naar de kerk. En toch werd ik opstandig, ging mijn eigen weg. Ik ging samenwonen. En toen kwamen de gedachten dat het zondig was, dat ik Gods genade verspeeld had, dat ik de zonde tegen de Heilige Geest gedaan had. We trouwden omdat ik niet zo wilde leven. Maar de gedachten bleven komen.

We kregen 2 dochters en om hen ging ik weer naar de kerk en nam ze mee. Mijn man ging niet. Ik wilde dat mijn dochters zouden gaan geloven en daar heb ik ook wel mijn best voor gedaan. Alleen kun je het niet goed overbrengen als je zelf denkt dat de liefde en genade niet voor jou is.

De angsten werden erger, doodsangst, angst voor de eeuwige verdoemenis, de hel, van God verlaten zijn. Een vreselijke tijd. En dan riep ik toch naar God. Maar de duivel had me goed in zijn greep en mijn gedachten werden gegijzeld.

In die woestenij werden er mensen op mijn pad gebracht, oases gecreëerd waar ik even rust ervoer en weer op kon laden. Maar daarna was de woestijn er weer. Jarenlang! Tot ik ruim een jaar terug tot God riep: ik weet het niet meer. Ik kan het niet alleen, wilt U iemand op mijn pad brengen. Hij verhoorde mijn gebed de volgende dag.

Ik ontmoette Jolanda de volgende dag bij een wandelgroep voor het eerst. We liepen samen op en waren al snel in een diep gesprek. Ook zij was zoekende. We spraken af om samen naar de Schuilplaats te gaan. Ons leven kwam in een stroomversnelling. We deden samen de Alphacursus, waar voor mij gebeden werd om mijn angst los te laten en bevrijd te worden.

Het werd wel rustiger in mij. Er kwam verlangen naar meer. Dus ging ik de cursus van Rombert doen voor meer verdieping. Helaas kon ik door omstandigheden niet bij alle lessen zijn, maar Rombert stuurde samenvattingen en bemoedigingen. Er waren lessen over wie de Vader, de Zoon en de Heilige Geest zijn en vragen over wie ze voor jou zijn. Dat was best pittig. Zeker wat betreft de Heilige Geest!

Toen kwam 24 mei 2023 een bemoediging van Rombert met de tekst uit Psalm 143: 10 Leer me om te doen wat U wilt, want U bent mijn God. Geef me door uw goede Geest weer rust en vrede. En ineens viel het kwartje. Ik geloofde wel dat de Vader en de Zoon goed waren. Maar van de Heilige Geest was ik bang en die zag ik als iets kwaads. Ik dacht, als ik geloof dat de Vader en Zoon goed zijn, dan kan het niet zo zijn dat hun Geest niet goed is. Toen ik me dat realiseerde moest ik verschrikkelijk huilen. Ik ben in gebed gegaan en heb God gevraagd de laatste blokkades w weg te nemen. En dat heeft Hij gedaan! De weg was open en op 4 juni heb ik me laten dopen. Alles heb ik achtergelaten in het water en ik ben opgestaan in een nieuw leven. God zij dank!

Als je ook zo bang bent dat je de zonde tegen de Heilige Geest gedaan hebt of je denkt dat Gods liefde en genade niet voor jou is? Houd vol! Hij laat niet los, Hij ziet jou in je angsten. Blijf Hem zoeken, al roep je alleen maar HELP! Hij doet wat Hij beloofd heeft. Hij heeft je oneindig lief.”